Door buiten te zijn laat ik het beeldscherm, ingewikkelde vragen en mijn to-do lijst achter me, en het geeft me ruimte voor creatieve ingevingen. Het is mijn ‘derde plaats’. Naast de plaatsen van werk en thuis, een plek om even tot mezelf te komen. Ik heb me ook voorgenomen om gesprekken meer wandelend per telefoon te doen. Je krijgt dan ook andere gesprekken, minder taak- en meer mensgericht. Het blijft belangrijk om aan collega’s te vragen: hoe gaat het eigenlijk met je? Waar loop je tegenaan? Heb je nog iets nodig om je werk goed te doen? Die uitwisseling kan al opluchten merk ik dan.

En zo wennen we aan het nieuwe werken: niet meer met collega’s in de gang of bij de koffie snel even wat oplossen, niet met elkaar om de tafel om de klokken gelijk te zetten. Dat doen we massaal via Teams en we doen dat best goed! Ik heb zeer veel respect voor het aanpassingsvermogen van de universiteit en onze medewerkers en studenten. De knel van beperkingen bevalt lang niet altijd en het kost meer inzet om alles voor elkaar te krijgen, maar we hebben het ermee te doen. En zo gaan weer al die schouders eronder.

We moeten dus ook water bij de wijn doen: een 7 is een 10! Gun jezelf tijdens de Healthy University week een uurtje kookles, mindfulness of hoe je toch rust vindt als je werk nooit af is. Ik heb al zin in de Hiphop les!